اوایل دهه 60 وقتی تیتراژ سندباد با اون موزیک زیبا و جادویی پخش می شد انگار دنیا رو بهم می دادن . یا پلنگ صورتی با اون تیتراژ استثنایی . بازرس و پلنگ صورتی باهم توی یک لامبورگینی یا ترنزم واقعی !

فکر کنم از 62 - 63 به بعد این تیتراژ ها رو مضر تشخیص دادن و از اون به بعد سانسور میکردن .

اما برای من یکی از زیباترین و لذت بخش ترین خاطرات دوران کودکیم تماشای این کارتون ها با اون تیتراژ های مسحور کنندس . و کارتون های دیگه ای که شاید دیگه الان کسی اون ها رو به یاد نیاره . مثلا :

 در این دنیای شگفت انگیز - مامفی - گربه ی کلونداک - توشه لاک پشت - زوروی والت دیسنی -دهکده ی سبزیجات - باغ گلها - تنسی تاکسیدو و چاملی ( این یکیو تا سالها تلوزیون بصورت جسته گریخته پخش می کرد . البته قسمت های محدودیش رو و اون هم با حک و اصلاح و جرح و تعدیل ! ) اما من دورانی رو به یاد می آرم که دوشنبه ها بصورت روتین تنسی تاکسیدو پخش می شد و احتمالا بدون سانسور . حدود سال 59 - 60 . چرا انقدر دقیق یادم مونده ؟ چون دوشنبه ها میرفتیم خونه ی مادر بزرگم و این کارتون رو اونجا میدیدم .

اما از یه مقطعی به بعد که کارتون های ژاپنی وارد شد ( حدود 63 - 64 ) به مرور دیگه خیلی از این کارتون هایی که نام بردم پخش نشد . نمیدونم چرا . و بجاش نقاشی پخش می شد و کارتون هایی مثل مهاجران - بنر - دهکده ی حیوانات - خانواده ی دکتر ارنست - هاچ - هاچین واچین - هادی و هدا - حنا ... و ما مجبور بودیم تماشا کنیم ...