درود بر همه

به نظر من یکی از فیلمهای به یادماندنی عصر ما فیلم"2001 A.I. Artificial Intelligence هوش مصنوعی" اسپیلبرگ است.

این فیلم سرشار از صحنه های زیبا و بامعنی است ولی بیادماندنی ترین سکانس آن  لحضه ایست که مونیکا (مادر) به درخواست دیوید (پسر مصنوعی)توسط فرازمینی ها بازسازی میشود و او میتواند یک روز را با مادرش که قرنهاست منتظرش بود بگذراند.

صحنه ای که دیوید قرار است شمعهای کیک را خاموش کند مادرش میگه "حالا یه آرزو بکن دیوید  هم به مادرش میگه آرزوم برآورده شده دیگه آرزویی ندارم".

و آخرین سکانس فیلم زمانی که روز به پایان میرسه و مونیکا و دیوید کنار هم میخوابن. دیوید با علاقه از آخرین لحضه هایی که مادرش در کنارشه لذت میبره و شاهد خوابیدن مادرشه برای همیشه.

صحنه های بینظیر و تاثیر گذاریه من خودم صحنه های آخر رو که میدیدم اشکام سرازیر بود.