(۱۳۹۶/۶/۱۳ صبح ۰۱:۰۲)شارینگهام نوشته شده:  

سلام دوست جدید و عزیز

از این که یکی از یاران دهه شصتی خود را در این محفل می بینم،خیلی خوشحالم. امیدوارم که این حضور شما محلی شود برای مرور نوستالژي دهه شصتی ما.

و اما فیلم گمشده ی شما را بنده خوب یادم هست .اولین بار در یکی از جمعه های تابستان 1370 از شبکه ی یک پخش شد. مجری شبکه با این نام آن را معرفی کرد :

دردسر های کامپیوتر

به احتمال زیاد، این نامی بود که در ایران برایش انتخاب کرده بودند. حال نام اصلی آن چه بوده، بنده خبر ندارم.

دوبلور نقش اول فیلم، مرحوم منوچهر نوذری و دوبلور  همسرش، مرحومه نیکو خردمند بود.

یکی از صحنه های بسیار خنده‌دار   فیلم این بود که بازیگر  در سوپرمارکت در حال خرید  بود که پیرزنی بی مقدمه پیش او می آید و می گوید : شما منو یاد پسرم می اندازید که مدت هاست اونو ندیدم. ممکنه شما رو به یادش "پسرم"صدا کنم؟

مرده هم با سادگی و حسن نیت قبول می کند. پیرزنه هم با خوشحالی سبد خریدش رو به جلو هل می دهد و با صدای بلند می گوید :خداحافظ پسرم  (البته یه ماچ آبدار هم از لب های پسر مجازیش می گیرد تا احساسات خود رابهتر نشان دهد! ) و  می رود. 

ولی وقتی مرده به صندوق می رسد، حساب خریدشان خیلی زیاد اعلام می شود. با ناباوری اعتراض می کند که صندوق دار می گوید :خب،خرید مامانتون رو هم با شما حساب کردیم!

درود برشما.

پس الن ارکین درست بود. این سکانسی که گفتید بصورت محو در ذهنم هست. مخصوصا ساده دلی اون بنده خدا. یادمه اول فیلم داشتن درباره پروژه ساختمانی حرف میزدن و اینکه بادهای شدید در اون منطقه میاد و الن ارکین میگفت که راه حلش کاشتن تعداد زیادی درخته.

ممنون از لطفتون. یاداوری خاطرات قدیم کار لذت بخشیه. خوشحالم از اشنایی با شما