(۱۳۹۲/۱۰/۴ صبح ۰۳:۲۲)سرهنگ آلن فاکنر نوشته شده:  

با سلام

ماشالله به حافظه دوستان وقتی می بینم اینجا تا بعضی از دوستان اشاره به یه سکانسی از یک فیلم میکنند بقیه دوستان دست به دست هم میدهند و شناسنامه فیلم را در می آورند آدم تحریک میشه تا هرچی تو ذهنش میگذره و یادش رفته اینجا سوال کنه. میخواستم ببینم حافظه دوستان یاری میکنه تا در خصوص دو فیلم که در اوایل دهه شصت در برنامه کودک پخش میشد اطلاعاتی بدهند:

اولیش یه سریالی بود که فکر کنم در اولین سالگرد انقلاب در برنامه کودک پخش میشد که هر قسمتش حدودا ده دقیقه بود . دو برادر بودند که در دوران انقلاب اعلامیه پخش میکردند و در هر قسمت یک اتفاقی برایشان میافتاد.

دومیش هم یه برنامه بود در برنامه کودک در مورد زندگی اسکیموها که در هر قسمت روش ساخت یکی از ابزارهای اسکیمویی را یاد میداد.

به به سرهنگ جان عزیز

والله من هرجوری دو دو تا چهار تا میکنم یه چیزهایی جور در نمیاد. حالا سناتور جان قبول. سه سال قبل از انقلاب متولد شده اند و برنامه های دهه شصت خوب یادش مونده بود اما سرهنگ جان شما درست همزمان با پیروزی انقلاب پا به عرصه دنیا گذاشتید این دو تا برنامه ای که بهش اشاره کردید در سال 1365 و 1361 از تلوزیون پخش میشد در واقع این ماشاالله به حافظه را بنده مصداق خودتان میدانم.

اما در خصوص دو برنامه ای که گفتید: اولیش را بخوبی یادمه اسم سریال خبرنامه بود. دوتا برادر بودند (به اسم یدالله و عبدالله )که از لحاظ تیپ و ظاهر اصلا بهم نمی خوردند برادر باشند. ماجرا اغلب در یک قهوه خانه اتفاق میوفتاد (قهوه چی اسماعیل) که پدر یدالله و عبدالله بود و این دو برادر در این قهوه خانه (که بین راهی هم بود) کار میکردند و پیامهای امام خمینی را در غالب اعلامیه شبها در روستا پخش میکردند و گاها به دیوار می چسباندند و بیا به مسافران گذری میدادند  از قضا یک سرکارغلامی بود که در هر قسمت میخواست مچ این پخش کننده های اعلامیه را بگیرد اما نمی توانست تا جایی که حافظه من یاری میکنه نقش سرکار غلامی را عنایت بخشی بازی میکرد مرحوم اکبر دودکار هم بازی میکرد کارگردان سریال منصور تهرانی بود. این سریال یک موزیک زیبا هم داشت که کار خود آقای منصور تهرانی (خالق یار دبستانی من) بود. با توجه به اینکه تقریبا  اوایل انقلاب بود و اغلب هم سن و سالهای بازیکنان این سریال در انقلاب به همین صورت نقش داشتند این سریال در زمان خودش جذابیت خاصی برای دهه شصتیها داشت.

اما سرهنگ جان در مورد دومی : اسم برنامه توکتو بود. توکتو نام پسر اسکیمویی بود که یک پدر بزرگ داشت. و پدر بزرگ توکتو در هر قسمت به فرزندش روش زندگی کردن اسکیموهای قدیمی را توضیح میداد. اون بخوبی آموزش میداد که اسکیموها چطوری توسط استخوان حیوانات برای خود ابزار درست میکردند. سوزن - چاقو - قایق یا بعبارتی کایاک و ابزار آلات شکار. اما در خصوص توکتو باید خدمتتون عرض کنم این برنامه خیلی هم جذاب نبود اما چیزی که این برنامه را جذاب کرده بود صدای گرم و مهربان و دلنشین زنده یاد پرویز نارنجیها بود که بجای پدر بزرگ توکتو صحبت میکرد. از خاطرات خود من در خصوص توکتو همین موضوع بود. اونروزها که اصلا ما کسی به اسم پرویز نارنجیها نمی شناختیم  اما هر وقت توکتو شروع میشد می گفتیم پلنگ صورتی داره بجای پدربزرگ توکتو صحبت میکنه. موزیک توکتو هنوز تو گوشم مونده با عود میزد. یه آهنگ ژاپنی اصیل. تیتراژ سریال هم بخوبی یادم مانده.

سرهنگ جان حافظه من بیش تر از این یاری نمی کنه.

اردتمند

بروبیکر