عنوان این جستار خود گویا است. تصمیم ندارد به هنر مصرفی یا نوستالوژی یا ... بپردازد. لزوما نیز قرار نیست فقط به عکاسان معروف بپردازد. بنا نیز ندارد که تصاویر انتخاب شده از فیلم ها یا ... را به نمایش بگذارد.

اولین عکاسی که آثارش واقعا تامل برانگیز است:

Rodney Smith

آثار او به گمان من عمدتا انسان را در برابر فضای بیرونی و جبر محیطی نشان میدهد. عمدتا لحظه هایی تامل برانگیز و قابل تفسیر.

در تصویر بالا، ابتدا تعداد آدمها و ترتیب قرار گرفتنشان برایم جالب است. شاید در نگاه اول 5 انگشت یک دست را تداعی کند و لاجرم سایر معانی که میتوان از انگشتان یک دست داشت (تفاوت در عین از یک جنس بودن و همبستگی و ...) هرچند در این تصویر همجنس بودن شاید به معنی انسان بودن است و تفاوت جنسیت آنها در تصویر به معنای وظایف مختلف. شاید تفاوت کاربرد. شاید تفاوت دیدگاه نقش انسان ها در اجتماع و ....

چتر بالای سر این آدمها (یا ناخن انگشتها!؟!؟) نیز حکایتی دیگر است. همچنین که نگاه آنها به آسمانخراشهای در دسترس اما دریایی که بین شان فاصله انداخته است.

(۱۳۹۲/۷/۲۳ صبح ۰۳:۵۶)Schindler نوشته شده:  

1- پنج نفر که 4 نفر آنها زن و فقط یک نفر (آنهم در وسط) مرد است

2- دو نفر کناری هر دو حالت نشسته دارند

3- هرکدام ژست و حالتی خاص دارند

- دختربچه سمت راست : نشسته بر صندلی. صندلی نماد تکیه است. نشستنی با آرامش

- خانم سمت چپ : نشسته بر پا دروضعیتی بدون قوام و حتی تعادل

- مرد وسط : کیف بدست با اعتمادی خاص درحال گام برداشتن بسوی هدف

- زن سمت راست (میانی) : ایستادن با حالتی از غرور اما ناپایدار

- زن سمت چپ (میانی) : ایستادن با حالتی از ناآرامی و نمادی از انتظار. تنها کسی که به عقب نظر دارد.

4- لباس ها حکایت خود را دارند

- زنهای سمت راست : راه راه با راه هایی با فاصله بیشتر. هرچه سن بالاتر ، فاصله راهها بیشتر

- زنهای سمت چپ : راه راه با راه هایی با فاصله خیلی کمتر. هرچه تعادل کمتر ، راهها تیره تر

- مرد : لباسی تیره . بالاتر از سیاهی رنگی هست؟

5- زمین خیس است و نشان از باران. چترها بارانی بودن را تایید میکند. همه چتر دارند.

6- بسوی بزرگترینها ... ساختمانهای تجارت جهانی با بیش از 450 متر ارتفاع. نماد پیشرفت بشری.

7- همه در ساحل... همه ما در ساحل جهانیم. زن و مرد. در هر حالتی . و با هر توقعی. از خشکی به آب. از آب به خشکی. از زندگی به مرگ.... از اینجا تا ابدیت.

و خلاصه کلا م :

آب آیینه عشق گذران است. تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است، باش فردا که دلت با دگران است. تا فراموش کنی چندی ازین شهر سفر کن... 

(با الهام از شعر کوچه . فریدون مشیری)

(۱۳۹۲/۷/۲۳ صبح ۰۳:۵۶)Schindler نوشته شده:  

از دیگر مواردی که در این تصویر برایم جالب است، عناصر خاصی است که عکاس میتوانست آن ها را در عکس قرار ندهد. اما قرار دادن آنها قطعا ناشی از اندیشه ای خاص بوده است. خواهم کوشید برخی از این عناصر را بررسی کنم.

1- ابرشهر نیویورک و برجهای دوقلوی تجارت جهانی

یکی از اولین نکاتی است که در این تصویر به نظر می آید. نیویورک بعنوان شهری که ملغمه ای است از اقتصاد، سیاست، مهاجرت، تجارت، مافیا، ثروت و .... این شهر چند بعدی، کعبه آمال بسیاری است. بسیاری که چند تن از آنها را شاید بتوان در این عکس مشاهده کرد. نیویورک یکی از شاهکارهای انسان در شهرسازی بوده است و سالهاست که  سمبل بسیاری موضوعات است.

2- این تم را در آثار بسیاری دیده ام. محکومیت انسان در برابر سیستم. تصاویری از انسان در برابر یک ساختمان بزرگ به گونه ای که ساختمان را بسیار عظیم و انسان را کوچک میبینیم. هرچند در این تصویر مورد بحث، انسان چندان کوچک نشان داده نشده است. انسان در برابر سیستم، در برابر سازه ای که خودش برپا کرده است،

3- دریای بین این دو گروه (شهر و انسان ها) در اولین نگاه مهاجرت را تداعی میکند. چنان که انسان سعی میکند برای رسیدن به هر کدام از آن ابعاد این شهر، از این دریا بگذرد و البته بسیاری موارد را پشت سر بگذارد.

4- تصویر میتواند بر روی یک اسکله یا حتی عرشه یک کشتی کوچک گرفته شده باشد. لحظه بهت همگان در رسیدن به مقصود. اما اگر این افراد در حال ترک این مقصود باشند چه؟؟؟

5- تصویر مردی که بر بالای چهارچوبی ایستاده است. شاید آن چهارچوب قبلا بعنوان صندلی استفاده میشده است. این که چرا هنرمند چنین عنصری در تصویر خود نهاده است هنوز برایم مشخص نیست.