.... ولی ایشون به تمام معنی تاریخ رو تحریف کرد و عمده دلیل ریزش مخاطب این سریال همین بود...

دقیقا همینطوره.

شما حتی اگر بهترین متریال ها  را در اختیار یک آشپز بد قرار دهید نباید انتظار یک غذای خوب را داشته باشید. این آقا بودجه کلان در اختیارش بود  و همکاری همه دستگاه ها . علاوه بر این 6 ماه کاخ های سلطنتی را برایش قرق کرده بودند پس همه انتظار داشتند که حداقل کاری ساخته شود که بتوان دو بار آن را تماشا کرد. اما کسانی که سابقه کارهای قبلی این کارگردان را می دانستتند پیش بینی می کردند که نتیجه چه خواهد بود اما باز امید می رفت که با وجود مشاوران خبره و ابعاد این پروژه , کار بهتری ارائه شود که متاسفانه نشد. مردم ایران همیشه کارهای تاریخی را دوست دارند و اندک تماشاچی سریال هم به خاطر تاریخی بودن آن و یادآوری خاطرات گذشته خود آنها بود. من شاهد بودم که در بیشتر محافل خانوادگی کار به فحش و بد و بیراه و توضیحات افراد مسن خانواده می رسید که مثلا فلان جا ما یادمان هست اینطور نبود و ...

. در یک صحنه این نقش به درستی ایفا شد .اون جایی که در 30 تیر برادرش رو عقب کشید و گفت " بیا عقب تیر می خوری ! " .

همینطوره. بهلولِ داستان واقعا نقشی شترگاو پلنگ بود .  راستی یادم رفت از اون دختر مستخدم کافه ( نرگس محمدی ) که دکتر وزیری عاشق اش شد بگویم . کسی که دکتر به خاطرش دختر زیبای سرهنگ را  رها کرد و معلوم نبود عاشق چه چیز او شده بود ؟! البته بعد که بررسی کردم دیدم که طبق سلیقه اقای کارگردان عجیب نبوده چون انگار کارگردان کلا عاشق چاق هاست. مثلا برای ایفای نقش زن دوم شاه هم مهراوه شریفی نیا را گذاشته بود که دو برابر ثریا اسفندیاری وزن داشت !

به هر حال خوشبختانه  هر چه بود تمام شد .  بهتر است در آینده , تنها قسمت های مربوط به دربار گلچین و جدا شود تا حداقل یک فیلم سینمایی یا سریال کوتاه تاریخی از آن استخراج شود. کل خانواده وزیری و دکتر مهرداد و بقیه دلقک ها را باید فاکتور گرفت .

برای کسانی که تاریخ معاصر را به صورت جدی تر دنبال می کنند پیشنهاد می کنم که یکی از بهترین مستندهایی را که چندی قبل از شبکه مستند پخش شد تماشا کنند. تصاویر و اسناد این برنامه برای اولین بار در دید همگان قرار گرفته است .  در برابر طوفان , در ده قسمت قابل دانلود می باشد:

مستند در برابر طوفان

و اما بعد ...

عناصر سورالیستی در این فیلم اونقدر جالب در کنار هم قرار گرفته که من فکر می کنم دیوید لینچ این فیلم رو از ابتدا در خواب دیده و بعد خوابش رو نوشته و کارگردانی کرده .

موضوع خواب جالب است و می توان بررسی کرد اما در مورد دیوید لینچ یاد خاطره جالبی افتادم.

سالها پیش در یک فروم سینمایی به نام فکسون شخصی بود به نام مرتضی که البته دوستان او را "موری" صدا می کردند . موری بدجور عاشق دیوید لینچ بود و عکس آواتارش هم همیشه جناب لینچ بود. یکبار او فیلم فوق سنگین جاده مالهالند را پیشنهاد داده بود و دوستان رفته بودند و تماشا کرده بودند اما هیچی از آن نفهمیده بودند. خلاصه تا یک هفته به سر و کله این بنده خدا می پریدند که بابا این دیگر چه فیلمی بود پیشنهاد کردی و موضوعش اصلا معلوم نبود چه بود  و کارگردانش اصلا حالش خوب نیست و دیوانه است و فلان و بهمان ! حتی مصاحبه یک نشریه با لینچ را آورده بودند که از لینچ پرسیده بود : فیلم شما اصلا درباره چیست ؟ لینچ هم  پاسخ داده بود: راستش خودم هم نمی دانم !

این دوست ما هم یک تنه - مانند لئونیداس در فیلم 300 - در برابر این هجمه ها مقاومت می کرد و تک تک انتقادها را پاسخ می داد اما باز بقیه راضی نمی شدند. دست آخر خودش را راحت کرد و نوشت : دوستان حرف شما را قبول دارم . دیوید لینچ یک دیوانه است. اما او کارگردانی است که از فرط نبوغ دیوانه شده است !

خلاصه هر بار که نام لینچ و جاده مالهالند را می شنوم یار این جمله مرتضی می افتم. امیدواریم هر جا هست سالم و شادکام باشد.