با سلام و احوالپرسی خدمت دوستان گرامی

هفته ای که گذشت همچنان آبستن مسائلی بود که بد ندانستم دوستان هم مطلع باشند:

1 - اول آنکه چشم تازه واردانی چون اینجانب به پستهای دوستان قدیمی این کافه چون واترلوی گرامی و کاپیتان اسکای محترم منور گردید و انرا به فال نیک میگیرم و امیدوارم سایر دوستانی که مدتهای زیادیست از انها خبری نیست و از آنها فقط چند پست بعنوان یادگاری در این کافه باقی مانده است مجددا شاهد حضورشان باشیم.

2 - سرانجام جشنواره سی و دوم هم مختوم گردید و حواشی آن همچنان باقیست که فهرست وار خدمت دوستان عرض میکنم:

الف ) صدا و سیما که پس از رو دست خوردن در مراسم افتتاحیه از جانب اهالی سینما با تجربه تر شده بود اینبار بجای پخش تصاویر آهسته و نمایش گل و بوته به یک مجری آنلاین روی آورده بود و کارگردان تا بوی گله و شکایت از سوی سخنرانان به مشامش می رسید مراسم را قطع و روی به سخنرانی مجری جوان خودش می آورد.

ب ) در جنگ و جدل مجری مراسم این صدا و سیما بود که پیروز شد و وزیر دولت تدبیر و امید ثابت نمود که قدرتش را بیشتر از پدر خود به ارث برده است تا از رئیس خود .

 توضیح : همانطور که مستحضرید هفته گذشته گفتگوی زنده ریاست محترم جمهور بخاطر اختلاف او با ریاست صدا و سیما بر سر انتخاب مجری با یک ساعت تاخیر پخش گردید. در جنگ و جدل بین رئیس انتخابی با رئیس انتصابی این رئیس انتخابی بود که پیروز شد و سرانجام موفق شد تا مجری مورد نظر خود را در مقابل خود قرار دهد. ( هرچند نقش رسانه های بیگانه هم در گزارش ثانیه به ثانیه تاخیر این گفتگو هم بسیار موثر بود و موجب تحریک رسانه وطنی گردید وگرنه رئیس انتصابی حتی تا پای عدم پخش این گفتگو ایستاده بود.)

اما در جشنواره موضوع به گونه دیگری رقم خورد. ابتدا قرار بود آقای پاکدل مجری مراسم باشد. آقای پاکدل هم مدتهاست که خط قرمز صدا و سیما تلقی میگردد. در جایی که این حق مسلم وزارت ارشاد بود تا مجری مراسم را خود انتخاب کند اما ماجرا به گونه ای دیگر رقم خورد و نهایتا مسئولین ارشاد مجبور شدند تسلیم خواست صدا و سیما بشوند. زیرا خواست صدا و سیما برای پوشش زنده این مراسم تحمیل آقای شهیدی فر بعنوان مجری مراسم بود. (هرچند شخصا به آقای شهیدی فر نسبت به سایر مجری های تازه به دوران رسیده صدا و سیما علاقمندم)

ج ) سیمرغ بهترین موسیقی فیلم بر شانه های یک موسیقیدان غیر وطنی نشست. از این بابت بنده هم مسرورم هم غمگین. مسرور از این حیث که شاید این موضوع فتح بابی شود تا با ورود افراد کاربلد از سینمای خارج از ایران اهالی سینمای ایران از تجارب آنها بهره ببرند و موجبات بالا رفتن کیفیت فیلمهای وطنی را فراهم آورد. و غمگین از این بابت که ما در حوزه موسیقی در کشور خود صاحب فرهنگ غنی و بینظیری هستیم و امیدوارم این موضوع باعث ضعیف شدن موسیقی وطنی نگردد.

د )( نظر بسیار شخصی:) از اینکه حامد بهداد سیمرغ بهترین بازیگر مرد را کسب ننمود بسیار خرسند گردیدم.

ضمنا رضا عطاران که این سیمرغ را دریافت کرد اعلام نمود که این جایزه حق بازیگر فیلم عصبانی نیستم میباشد (فروتنی او در اینخصوص قابل تقدیر است ) - همانطور که میدانید فیلمهای عصبانی نیستم و آشغالهای دوست داشتنی بدلیل پرداختن به وقایع انتخابات 88 به سبکی غیر از پایان نامه و قلاده های طلا از جشنواره حذف شدند.

مراسم دارای حواشی دیگر هم بود که خیلی مطرح نبودند

3 - برنامه نود هفته گذشته نیز دارای یک حاشیه جالب برای اهالی سینما بود. عادل فردوسی پور که رابطه خوبی با فریدون جیرانی داشت هر ساله برنامه خود را در ایام دهه فجر زودتر از موعد مقرر به پایان می رساند تا فریدون جیرانی بتواند با بدل برنامه 90 در حوزه سینما برنامه هفت خود را بصورت زنده روی آنتن بفرستد اما تغییر در مجری برنامه هفت باعث گردید تا فردوسی پور از حق مسلم خود به نحو احسن استفاده نماید و برنامه خود را تا ساعت 1:30 دقیقه بامداد کِش بدهد و برنامه هفت بعد از آن روی انتن برود.

اما موضوع به همینجا ختم نگردید. عادل فردوسی پور که تیزهوشی بی نظیری در بسیاری از مسائل دارد به انداختن یک متلک سنگین به اهالی سینما ثابت نمود اگر چه ورزشی ست اما در سایر حوزه ها هم دستی بر آتش دارد.

بروبیکر که از مشتری های پرو پا قرص همشهری خود یعنی عادل خان است مطابق معمول دوشنبه شبها تا پایان این برنامه را دنبال می نمود.

فردوسی پور در پایان برنامه گفت تصمیم داریم بخاطر شروع برنامه هفت از بینندگان خداحافظی نکنیم.!!!!!!! تا برنامه  مثل فیلمهای سینمایی جدید ایرانی آخر نداشته باشد.

باور کنید دست گذاشت روی همان نکته ای که مدتهاست ذهن مرا مشغول کرده. چون واقعا اخیرا بیش از نیمی از فیلمهای ایرانی سَر دارند اما تَه ندارند و اغلب فیلمها به تقلید از یکدیگر پایانش را میگذارند به عهده بیننده. موضوعی که دیگر خیلی تکراری و بی رنگ شده است.