بايد اعتراف كنم كه آنچه كارآگاه هلمز در مورد زندگي بنده بدست آورده فقط بخش اندكي از گذشته پربار منه.من گذشته خوبي نداشتم هميشه فقير و گرسنه بودم ولي علاوه بر لياقت و شايستگي و همچنين قدرت بدني فراوان ،مكار ، درنده خو و شرور نيز بودم. قتل ژاور بسيار خاطره انگيز بود. خيلي جون سخت بود ولي بالاخره توي آب سرد خفه اش كردم.

بعد از فرار از زندان و كسب مقام شهرداري ( كه البته مقام مهمي بود) و وقايع جهاني (جنگ دوم بين اللمل) با توجه به روحيه جنگ طلبي و شرارت ،همچنين علاقه فراوان به تصفيه نژادي و ايجاد نژاد برتر كه آرزوي هميشگي بنده بوده و هست، آرزوي پيوستن به ارتش مقتدر و توانمند رايش روز به روز در من فزوني گرفت. ديدن اين همه قدرت و شكوه با آن همه جلال و عظمت ، بنده - والژان (حالا ديگه شهردار مادلن) رو سخت مجذوب خود كرد .

بزرگترين اتفاق زندگيم آشنايي با افسري لايق و درستكار بنام سروان رنو بود.از مهرباني و انسانيت اين مرد شريف هرچه نوشته و گفته شود ولله باز هم كم است.

با كمك و ارشادات ايشان مراحل گزينش و استخدام من در ارتش معظم پيشوا بسرعت انجام گرفت و كم كم در حلقه معتمدين پيشوا قرار گرفتم.همان گونه كه سروان رنو اشاره فرمودند طي ديدار پر خير و بركتي كه با پيشوا داشتيم شخص پيشوا بنده حقير رو مورد تفقد قرار داده و رياست و سرپرستي اردوگاه آشويتس  رو به من مرحمت فرموده و خطاب به من فرمودند:

"والژان ، كلي انگليسي كثافت توي آشويتس تلنبار شده . برو و كوره ها رو روشن كن .بايد درس محكمي به اين كفتارها (انگليسي ها) بديم "

پيرو فرمايشات پيشوا در اسرع وقت عازم آشويتس شدم و بسرعت دستور راه اندازي كوره ها رو دادم.

الان كه مشغول نگارش اين خاطره عظيم هستم فضاي اردوگاه مملو از بوي كباب شدن گوشت تن انگليسي هاي مفلوكه!

وه كه چه دل انگيزه ! حيف كه شما نميتوانيد اين رايحه رو استشمام كنيد پس عكس ها رو ببنيد

پي نوشت:كاپيتان اسكاي در عكس شماره يك داخل كادر، در طبقه فوقاني تخت اردوگاه،

اين عكس ساعاتي قبل از سوزانده شدن نامبرده گرفته شده است.

بقاياي جسد كاپيتان اسكاي در كوره آدم سوزي (عكس شماره 3)