(۱۳۹۰/۱۰/۸ عصر ۱۲:۰۲)بهزاد کازابلانکا نوشته شده:  

(۱۳۹۰/۱۰/۸ صبح ۱۰:۰۹)رامین_جلیلوند نوشته شده:  

لطفا یک نفر  جزییات دقیق این کتاب "بزرگان سینمای ایران با صدای بزرگان دوبلاِژ ایران " را به اطلاع همگی برساند.

کتاب یک چیزی شبیه کدام دوبلور برای کدام بازیگر " خودمون هستش ولی نه به ان وسعت بطور خلاصه و بعضا با اطلاعات نادرست و"ضابلو" یک مقدمه دارد که مطالبش تکراری است و عکسهای کتاب شامل عکس های بازیگران خارجی و گویندگان و صداهای ماندگار می شود که بعضی عکسها جدید هستند ...

و در اینجا از دوستانی که به این کتاب دسترسی دارند و امکاناتش را دارند خواهش دارم عکسهای جدید را برای دوستان جهت دانلود قرار بدهند که بقیه هم استفاده کنند

نویسنده کتاب 24 ساله میثم براتعلی که احتمالا تحقیق دانشجویی را بصورت کتاب در اورده

پی نوشت : ضابلو مخفف ضایع و تابلو

   نام کتاب "بزرگان سینمای جهان با صدای بزرگان دوبلاژ ایران" است و نام خانوادگی نویسنده ترابعلی.

   مبنای کتاب به این شکل است که بیوگرافی از هنرمندان سینمای کلاسیک  همراه با تصاویری از آن‌ها آمده و گویندگان تعدادی از فیلم‌های آن هنرپیشه ذکر شده است( مشابه کاری که دوستان خودمان در کافه کلاسیک و در تاپیک کدام دوبلور برای کدام بازیگر از دو سال قبل شروع کرده بودند)

   کتاب فاقد فهرست بندی اصولی است و هنرپیشگان بدون ترتیب خاصی( که متداول‌ترین آن فهرست الفبایی است) کنار هم قرار گرفته‌اند، که همین مخاطب را در جستجو به زحمت می‌اندازد.

   همانطور که اشاره شده در بخش گویندگان ایراداتی وجود دارد که بیشتر شامل دوبله‌های جدید است. چند صفحه‌ای که دیده شد یا فیلمی از یک دوبله معروف جا افتاده بود یا نام گوینده‌ای به اشتباه ذکر شده(سوفیا لورن، مارین اوهارا)، اشارات دقیق در این زمینه مستلزم بررسی کامل کتاب و از جانب شخصی‌ست که امکان تماشای بخش زیادی از آثار دوبله شده را داشته است. 

   نکته قابل اشاره در مورد این کتاب، کم‌لطفیست که به زحمات آقای مطمئن‌زاده در انتشار این کتاب شده است. بخش عمده اطلاعات گویندگان هر هنرپیشه به مدد تحقیق و حافظه تحسین برانگیز آقای مطمئن زاده گردآوری شده است(دوبله‌های قدیمی و نایاب، گویندگان ایتالیا و...) و بخشی از آقایان شروین قطعه‌ای و حسین عرفانی؛ انتظار می‌رفت به تلاش و زحمت جناب مطمئن‌زاده به طور شایسته‌ای اشاره می‌شد.

   در صفحات ابتدایی تصویری از فیلم دختر فراری(اولین فیلم دوبله شده به فارسی) با عکس جدیدی از سردر سینما کریستال مونتاژ شده که ساختگی بودنش مشخص است. اصولا عکاسی از سردر سینما، حین اکران یک فیلم کار مرسومی نبوده است.

   در مورد عکس‌های کتاب، هم عکس‌های تکراری دارد و هم جدید. بخشی از عکس‌ها پیش از این در کتاب جناب منانی، تهامی و ویژه‌نامه‌هایی که ماهنامه فیلم در مورد دوبله منتشر کرده، به چاپ رسیده است. عکس‌های پرسنلی جدید از گویندگان در کتاب آقای تهامی هم هست و منبع هر دو  کتاب انجمن گویندگان است. کتاب آقای منانی را بعد از انتشار چند دقیقه‌ای تورق کردم تا اطمینان بیابم که نباید کتاب را خرید! دوستانی که به کتاب آقای منانی و کتاب جدید دسترسی دارند می‌توانند با قیاس، میزان عکس‌های جدید این کتاب را مشخص کنند. عکس‌های قدیمی از گویندگان در این کتاب، که برایم تازگی داشت، حدود 20 عکس است.

   مسئله دیگر عدم تناسب عکس‌ها در کنار یکدیگر است؛ عکس شخصی و جدید در کنار عکسی قدیمی از پشت صحنه دوبله یک فیلم(مثلا در ص 163 تصویر ابتدایی عکسی قدیمی از دوبله یک فیلم، تصویر میانی عکس جدید و شخصی از شروین قطعه‌ای و مهرداد ارمغان و عکس پایین از آلکس آقابابیان، بنیانگذار دوبله در ایتالیاست) یا دو عکس مشابه در دو جای متفاوت قرار گرفته‌اند، برخی عکسهای گروهی هم فاقد توضیح‌اند(ص 157، 159 و...)، برخی اسامی هم اشتباه قید شده(ص 183 رضا کریمی، عزت الله مقبلی ذکر شده و هوشنگ لطیف‌پور، هوشنگ مرادی) مسئله دیگر عدم تناسب در تعداد عکس‌هاست( حدود 11 عکس از شروین قطعه‌ای و پدرشان دیده می‌شود)

   تلاش نویسنده کتاب در جمع‌آوری اطلاعات شفاهی شخصی چون آقای مطمئن‌زاده و پروسه طولانی که کتاب، از آماده سازی تا چاپ(مشکلاتی در ارشاد) طی کرده ، قابل تقدیر است؛ اما قدردان زحمات دیگران هم بودن خصلت نیکوئیست. رسم امانت و اقتضای کار حرفه‌ای اشاره به منابع و ماخذ است که از اصول کار تحقیقی هم به حساب می‌آید.

***

   متاسفانه درباره تاریخ دوبله و هنرمندان این عرصه، به جز تلاش‌هایی پراکنده، هیچگاه کتاب جامع و کاملی منتشر نشده است. اهمال خود گویندگان و عدم توجه به ثبت و ضبط اطلاعات یکی از دلایل آن است. حال هم که میانگین سنی پیشکسوتان این عرصه 70 سال است و بسیاری از جزئیات را فراموش کرده‌اند. تعداد زیادی از بزرگان این عرصه درگذشته یا از ایران رفته‌اند، که بی‌حضور آن‌ها بخش‌هایی از تاریخ دوبله مجهول خواهد ماند. برخی از این مهاجرت کرده‌ها هم در سال‌های اخیر درگذشته‌اند بی‌آنکه خبری در این‌باره منتشر شود(نصرت‌الله حمیدی و نجمی فروهی)

   چند تلاش در دهه 70 و 80 برای نوشتن کتاب‌هایی در مورد دوبله صورت گرفت که هیچکدام به مرحله چاپ نرسید(عدم تعامل مناسب از سوی گویندگان یکی از دلایل آن بوده). از حدود سه چهار سال قبلی یک پروژه با ارزش در زمینه دوبله آغاز شد که مراحل اصلی آن طی شد اما به دلیل بروز مشکلات و اختلافاتی هنوز منتشر نشده که در صورت انتشار می‌تواند منبع خوبی در زمینه دوبله باشد.

   دوبله روزگاری در ایران بسیاری را به سینما علاقه‌مند کرده، برمحبوبیت هنرپیشگان خازجی و ایرانی افزوده و حتی بر گویش مردم در دهه‌ 30 و 40  تاثیر گذاشته(سخن گفتن به فارسی سلیس) و شایسته بود که از این هنر و جایگاهش ماخذی مکتوب برای علاقه‌مندان به جا می‌ماند. در نشریات قدیمی و به صورت پراکنده گاه مطلبی در مورد دوبله یا گفتگو با گویندگان منتشر شده که به دلیل همین پراکندگی و در دسترس نبودن همه این نشریات، قابل رجوع نیست. حال که تکنولوژی امکان ثبت و ضبط اطلاعات را به صورت دقیق و مانا می‌دهد، دیگر ثبت اطلاعات فیلمهای دوبله شده در این سال‌ها چه سودی دارد، مگر بعدها کسی اشتیاقی برای یافتن اطلاعات آن‌ها خواهد داشت؟