به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

[ در هفته های گذشته بیشتر خبرهای سینمایی اختصاص یافت به درگذشت دو نفر از بازیگران مطرح هالیوود که بازیهای ماندگار آنها بهمراه نقشهای خاطره انگیز شان، از آنها چهره هایی فراموش نشدنی و ماندنی در سینمای جهان بوجود آورد . و با احترام به این دو بازیگر شهیر سینما، هر چند بواسطه دو مقوله جدا از هم و تفاوتهای بنیادین سینمای داخل و خارج، به هیچ وجه قیاس کردن این دو موضوع صحیح نیست؛ اما تنها بواسطه تضادی دردناک در جامعه بین بازتابها و بازخوردهای خبری، که یکی در گمنامی - لااقل در این سایت سینمایی - و دیگری در پوششی گسترده است . قصدم این است که در این پست از نام دیگری یاد کنم و آنرا به خاطر دوستان آورم . اینکه توجه غبر ارادی ما به سینمای جهان تا چه حد موجب فراموشی چهره های ماندنی و خاطره انگیز خودمان میشود برایم بسیار بسیار غم انگیز است . ]

.

.

بشخصه نام پدر بزرگ برایم مملو از نوستالژی و احساس است . اولین بار در داستانهای کودکانه با عباراتی مثل بابا بزرگِ مهربان و بعدها در فیلمهایی مثل پدر بزرگ، بی بی چلچله، گلنار و ... با این واژه ها برخورد نمودیم، واژه هایی مملو از خاطره، مملو از محبت ... صحبت از " محرم بسیم " پدربزرگ مهربان سینمای ایران است که در نوروز امسال فوت نمودند .

.

.

محرم که تا همین اواخر یک پدر بزرگ کلاسیک و سنتی سینما - و بیشتر  تلوزیون -  محسوب می شد؛

متولد باكو در سال 1299 بود و فعاليت هنري خود را از تئاتر مدرسه شروع كرد و  در سال 1317 فعاليت در سينما را آغاز نمود .

ایشان علاوه بر بازی در فیلمهای خاطره انگیزی مانند :

 جوانمرد - جمشيد آهنگراني -

 مي خواهم زنده بمانم - ایرج قادری -

خاک و خون - کامران قدکچیان  -

شكار - مجید جوانمرد    -

افسانه دوخواهر - کامپوزیا پرتوی  -

 جدال - محمدعلی سجادی -

 خانه ابری - اکبر خواجویی -

 تیغ و ابریشم - مسعود کیمیایی -

در فیلمهای کمدی مثل دو نفر و نصفی و در فیلمهای کودکان مانند گلنار در نقشهایی کوتاه و بلند بازی کرد .

در سریالها و فیلمهای تلوریونی او بیشتر نقش یک پدر بزرگ را ایفا میکرد - مثل فیلمهای داستانی کوتاهی که در هنگام باز گشایی مدارس ساخته میشدند - و تعداد زیادی از آنها مانند فیلم تلوزیونی کلید درباره کودکان بودند .

- در فیلم تلوزیونی کلید ما کودکی را میبینیم که با سهل انگاری والدین، در یک آپارتمان محبوس شده است  . او از عابرین که بی تفاوت در حال عبورند؛ میخواهد تا درب آپارتمان را برایش باز کنند و اینجاست که باز این پیرمرد مهربان که همیشه حامی کودکان است؛ حضور پیدا میکند و تلاش میکند تا کودک را نجات دهد -.

.

هرچند که شاید بیشترین شهرت کلمه پدر بزرگ در سینما، مربوط به بازیگر پیشکسوت سیتما جمشید مشایخی در فیلم پدر بزرگ باشد اما ...

سینمای ایران در طول سالهای عمر خود شاهد حضور بازیگران مسن زیادی بوده است، اگر بخواهیم از برخی مسن ترین کلاسیک های سینمای ایران در بعد از انقلاب یاد کنیم...

میتوانیم نام ببریم از :

مشهدیِ سریال کوچک جنگلی - پرویز شاهین خو - که از نقشهای زیبای ایشان در  این اواخر نقش " حکیم " در سریال " روزگار قریب " است  که خدمتکار وی  - مرحوم حسین پناهی - او را حکیم رحمت ا... میخواند .

زنده یاد محمدتقی شریفی که بیشتر او را در سریالها و نمایشهای تاریخی میدیدیم -  ایشان در شهریور سال 92 فوت نمودند - در نقش قاضی شریح و سریالهایی مانند تفنگ سرپر، عیاران، روز واقعه، امام علی (ع)، تنهاترین سردار و فیلمهایی مثل  زینت ،سپید یال و آن سوی مه

- در یک کلیپ خاطره انگیزِ اذان، ایشان نقش سائلی را بازی میکردند که هنگامی که دو کودک از جلوی سقاخانه عبور میکنند نا خودآگاه در ذهنشان چون سائل و کودکانی یتیم به گذشته سفر میکنند به سال چهل هجری و ایام شهادت حضرت علی (ع ) ....

و زنده یاد فاضل فاضلی پارسا معروف به عمو فاضل - ایشان نیز در آبانماه سال 91 فوت نمودند - که بازی او در سریال " روزی روزگاری " هنوز در یاد ها مانده است .

-  زمانی هر سه این بازیگران در کنار هم در سریال " تفنگ سر پُر "  بازی میکردند . در حال حاضر جناب آقای داریوش اسد زاده همراه تنی چند از دیگر بازیگران بعنوان پیرمرد فیلمها و سریالهای تلوزیونی ایفای نقش میکنند. -

 .

راستی چه زود داشته هایمان به اتمام میرسند و آنهایی را که زمانی گنجینه های کودکی مان بودند، گمشده میابیم و گمشده هایمان را نیز خیلی زود فراموش میکنیم ...

غبار فراموشی زیاد و زیادتر میشود . درست مثل عکسهای گم شده آلبومی قدیمی که قطعاتشان در حال پراکنده شدن است؛ گمشده هایمان نیز پیوسته بیشتر میشوند و چقدر خوب و زیباست که دوستان و عزیزان در انجمن یاد این داشته های باقی مانده مان را پاس میدارند ...

.

.

kurt steiner