سالها بعد از ساز دهنی ........

امیر نادری در پشت صحنه سازدهنی (سال 1352)

مسعود گودرزی حالا در استخدام آموزش و پرورش است و مدیر یک مدرسه است او میگوید وقتی اولین بار فیلم سازدهنی را با فرزندانش دیده فرزندانش کمی عصبانی شدند و دختر بزرگش مینو که 18 سالش بود تا مدتها یک جور دیگه به من نگاه میکرد. مسعود گودرزی بعد از ساز دهنی در هیچ فیلم دیگری بازی نکرد

از مهدی جوادی بازیگر نقش عبدلو کسی خبری ندارد میگویند او خیلی وقت پیش به خارج از کشور رفت و کسی دیگر او را ندید.

شهلا درویشی (مادر امیرو) نیز بجز بازی در سازدهنی فقط در فیلم تنگسیر  ساخته همین کارگردان در همان سال بازی کرد و او نیز دیگر در هیچ فیلمی بازی نکرد و کسی از او خبری ندارد

سهراب شهید ثالث پس از همکاری با امیر نادری دو فیلم مستقل را کارگردانی می کند (یک اتفاق ساده و طبیعت بی جان - که اتفاقا طبیعت بی جان را خیلی دوست دارم) در سال 1355 بدلیل گرایشات چپگرایی و عضویت در حزب توده ایران را برای همیشه به مقصد آلمان ترک گفت و سپس به آمریکا رفت. او در دهم تیرماه 1377 در شیکاگو درگذشت.

امیر نادری 23 سال پیش برای همیشه از ایران رفت و اکنون شهروند آمریکا میباشد و در آنجا مشغول فیلمسازی است. او چندی پیش به رابرت دنیرو پیشنهاد بازی در یکی ار فیلمهایش را داده بود.

علیرضا زرین دست  تنها یادگار این فیلم که قبل از این با فیلمبرداری فیلم قیصر سبک جدیدی از فیلمبرداری را در سینمای ایران رواج داد و توانایی خود را در حرکت دوربین به رخ همکارانش کشید هنوز در کسوت مدیر فیلمبرداری مشغول بکار است (فیلمبرداری او در فیلم بای سیکل ران مخملباف را که یادتونه).

در مجموع ساز دهنی فیلمی است که پس از چهل سال هنوز جذاب است و سرشار از ناگفتنی. اگر آن روزها در هر مدرسه و یا محله ای یک عبدلو و یک امیرو داشتیم حالا پس از سالها هر جا را که نگاه میکنم فقط عبدلو میبینم دیگر از امیرو خبری نیست. انگار یه جورایی همه عبدلو شدند.

(دوستان عزیز: کلیه مطالب این دو پست زایده برداشتهای شخصی بروبیکر از سازدهنی بود و بجز باکس چند خطی خلاصه فیلم و عوامل که از سایت سوره کپی شد - آنهم بدلیل اشاره به تناقض قید شده - که متاسفانه در هیچ سایتی مورد اعتراض واقع نشده بود و بخشهایی از مصاحبه اکبر عبدی و مسعود گودرزی که در یکی دو سایت آمده بود کلیه مطالب برای اولین بار در اینجا آمده است و ممکن است سایر خوانندگان برداشتهای متفاوت و متضادی با افکار من داشته باشند که بنظر من افکار هر کسی قابل احترام است. ضمنا هیچگونه قصد توهینی به هنرمندانی چون بیک ایمانوردی و فردین ندارم و نداشته ام . در برخی از سایتها نگرش و برداشتهای دیگری از این فیلم دیدم که برای جلوگیری از تکرار مکررات به آنها اشاره نکردم وگرنه از نظر من این فیلم خیلی بیشتر از آنچه من گفتم قابل نقد و بررسی بود)