به شخصه از جنگ به تمام معنی متنفرم. ولی نمی شود نکات جنگ جهانی دوم را قابل توجه نیافت.
به نظر من دارو دوسته هیتلر و حزب نازی اش مشتی دیوانه مریض بودند که ارثیه ای جز ویرانی و نفرت برای آلمان نگذاشتند جنایت های نازی ها براستی شرمی است بر پیشانی بشریت. البته به دیدگاه من هم روسها و هم ژاپنی از لحاظ خشونت بیمارگونه در این جنگ دست کمی از آلمانی ها نداشته اند. کتابی است دو جلدی به نام جنگ جهانی دوم نوشته یک ایتالیایی و ترجمه فارسی کتابی قدیمی سرگرم کننده ولی در عین حال بسیار دقیق نمی باشد و پر از اضافه های مترجم فارسی می باشد.( دوستان جنگ جهانی باز حتما مشخصات کتاب را دارند)
در آن کتابی می خوانیم که شاعری روس می گوید آلمانی ها را بکشید حتی آنهایی که از شکم مادرشان زاده نشده اند! و همچنان حکایتی شرم آور از تجاوز سربازهای ژاپنی به دختران ژاپنی زمانی که در جزیره ای در ژاپن در محاصره آمریکایی ها قرار داشتند.

قبلا هم گفته ام جنگ جهانی دوم اوج نبوغ بشریت در عملیات جاسوسی و نظامی بدون بهره گیری از فناآوری های امروزه می باشد.
دو نکته را بگویم و بعد بروم:

1-من بعید می دانم ارتش آلمان حتی اگر به زمستان روسیه هم برنمی خورد توانایی شکست اتحاد جماهیر شوروی را داشت. بهرحال نقشه آلمان برای حمله به روسیه چند ماهی به خاطر کمک به گنده لاتی های آن ابله موسولینی در اروپا ( یونان و آلبانی یا رومانی اگر اشتباه نکنم) عقب می افتد.
2- من در زمان دانشجویی تحقیق کردم و آلمان هرگز نگاهی آریایی به ایران آن زمان نداشته است و نوشته ها نشان می دهد اگر دستشان به ایران می رسید یک پاکسازی اساسی انجام می دادند. خام بودند رضا شاه و اطرافیانش.... آلمان ها نژاد پاک آریایی را فقط خودشان و نروژ و دانمارک و فنلاند در نظر گرفته بودند چِشمهای آبی موی بلوند پوست سفید دماغ های قلمی.

بهر روی بدون شک می توان گفت بلای نازی ها بلایی بود که به خیر گذشت.

در حاشیه بگویم که من همیشه خرمشهر را استالینگراد ایرانمان نامیده ام. یاد تمام شهیدان و مدافعان مرز ایران زمین  به خصوص مدافعان خرمشهر و گمنام هایی که با سربلندی در برابر تجاوز سه ابر قدرت زمان مقاومت کردند......