با سلام مجدد به محضر اعضای گرامی. من از بابت این که می خواهم چند سوال دیگر سینمایی را مطرح کنم جدا عذر می خواهم اما در عین حال به راهنمایی و همفکری دوستان نیاز دارم تا چند گمگشته تلویزیونی و سینمایی را پیدا کنم. امیدوارم با کمک شما بتوانیم از این چند معما رمز گشایی کنیم.

مورد اول. یک فیلم کوتاه تلویزیونی ایرانی در سالهای 58-59 پخش شد با حال و هوای ترسناک. یک خانه روستایی بود که پیرمرد و پیرزنی در آن زندگی می کردند. هوا که تاریک شد صدای کلون در شنیده شد. پیرمرد آمد حیاط و در را باز کرد اما کسی نبود. این ماجرا چند بار تکرار شد و کم کم پیرمرد و همسرش وحشت زده شدند. خلاصه دفعه آخر پیرمرد در را به دقت بازرسی کرد و متوجه شد ریسمانی به کلون یا همان درکوب فلزی در بسته شده و کودکی از پشت بام خانه با کشیدن ریسمان دق الباب می کند. در این زمان پیرزن از داخل خانه شوهرش را صدا کرد و گفت: حاجی جن بود؟ پیرمرد گفت جن که نه، تخم جن بود! و فیلم تمام شد. من لیست فیلمهای کوتاه کارگردانان بزرگی چون استاد بیضایی، ناصر تقوایی و واروژ کریم مسیحی را جستجو کردم ولی فیلمی با این توصیف و مضمون نیافتم. آیا از دوستان با تجربه کافه کسی چنین فیلمی را به خاطر دارد تا کمک کند؟

مورد دوم. اگر اشتباه نکنم تله تئاتری بود در اواخر دهه 60 یا اوائل دهه 70 در مورد رزمنده ای که گمان می شد شهید شده اما در واقع زنده بود. او برای بازگشت نزد خانواده اش با روانشناسی مشورت کرد و او روش تئاتر درمانی را پیشنهاد داد تا با ورود ناگهانی به منزل موجبات شوک روحی برای همسر و سایر اعضای خانواده فراهم نشود و به تدریج با این موضوع کنار بیایند. لذا او با صورت باندپیچ شده به عنوان مستاجر به خانه برگشت و اتاقی در گوشه حیاط منزل خود کرایه کرد. در این مدت دوست صمیمیش مرتب به خانه آنها سر میزد و با توجه به اینکه همگان فکر می کردند رزمنده شهید شده به صورت تلویحی از همسر او خواستگاری می کرد. همسر رزمنده که هنوز امید به بازگشتش داشت مرتب به این خواستگار پاسخ منفی می داد. بالاخره رزمنده بعد از مدتها صحبت با همسرش و دوستش با همان صورت باندپیچی شده کم کم هویت خود را آشکار ساخت. به نظرم در آخر کار رزمنده و دوستش همدیگر را در آغوش گرفتند. مطمئن نیستم اما حدس می زنم یکی از هنر پیشه ها آقای جلیل فرجاد بود اما در عین حال ایشان نقشی شبیه به همین را در فیلم هویت (1364) ابراهیم حاتمی کیا بازی کرده و شاید من این دو را اشتباه گرفته ام. آیا از دوستان کافه کسی این تئاتر با معنا و عمیق تلویزیونی را به خاطر می آورد؟

مورد سوم. یک فیلم تلویزیونی  اقتباس شده از داستان گردنبند گی دو موپاسان که در آن مرحوم نعمت گرجی نقش آفرینی کرده بود. ظاهرا خانمی برای شرکت در جشن عروسی گردنبند دوست یا خواهرش را امانت می گیرد و هنگام بازگشت از جشن متوجه می شود آن را گم کرده. خلاصه با کلی قرض و وام و فروختن همه لوازم منزل پولی جمع کرده و عین آن گردنبند را می خرد و به دوستش یا شاید خواهرش بر می گرداند و در نهایت متوجه می شود که گردنبند امانت گرفته شده از جواهرات مصنوعی ساخته شده بوده! و اصلا شی گرانبهایی نبوده است.  این فیلم هم در سالهای اول بعد از انقلاب پخش شد. آیا از دوستان کسی به یاد می آورد این فیلم عنوانش چه بوده و اساسا جایی می توان در اینترنت آن را یافت؟با تشکر فراوان

به قول بزرگمهر همه چیز را همه کس دانند