(۱۳۹۶/۶/۱۶ عصر ۰۷:۰۲)سروان رنو نوشته شده:  

خب لازم نیست اینجا زیاد رسمی و خشک و جدی باشید.

بعضی دوستان در پیام خصوصی میگن که از بس مطالب کافه سطح بالاست می ترسند که چیزی بنویسند که مقبول نیفتد !

نگران نباشید....

در قهوه خانه می توانید خیلی ساده و خودمانی بنویسید ... از خودتان .. تفکرهایتان و احساستان در زمان حال....

از وقتی احساس ها رفت در private های فیسبوک و اینستاگرام , آمار افسردگی  بالا رفته .

و اما بعد ...

حالا که اینطوره،پس ما هم یه چشمه لاتی می آییم...

سام علیک!

چاکر از دم تا آخرتونم!

امشب حوصله م سر رفته بود،گفتم بیام کافه یه چیزی بندازم بالا...

پا تو کافه گذاشتم، رفتم  لای بچه ها...حاجی نصرت، رضا پونصد، علی فرصت، آره و اینا خیلی بودیم، کریم آقامون هم بود.

 کریم آب منگل ، از ما نه, ازاونا آره، که بریم دوا خوری. تو نمیری به موت قسم اصن ما تو نخش نبودیم، آره نه گاز دنده دم هتل کوهپایهٔ دربند اومدیم پایین، یکی چپ یکی راست یکی بالا یکی پایین عرق و آبجو جور شد رو تخت نشسته بودیم داشتیم می‌خوردیم. اولی رو رفتیم بالا، به سلامتی رفقا، لولِ لول شدیم، دومی رو رفتیم بالا به سلامتی جمع، پاتیل پاتیل شدیم؛ سومی رو اومدیم بریم بالا آشیخ علی

نامرد ساقی شد. گفت بریم بالا، مام رفتیم بالا. گفت به سلامتی میتی؛ تو نمیری به موت قسم خیلی تو لب شدم؛ این جیب نه اون جیب نه تو جیب ساعتی ضامن‌دار اومد بیرون رفتم اومدم دیدم کسی نیست همه خوابیدن، پریدم تو اوتول اومدم دمه کوچه مهران بغل این نُرقه فروشیه اومدم پایین دیدم یه سره هیکل میزونیه, این جوریه, زد بهم افتادم تو جوب، گفتم هته ته! گفتم اه! یکی گذاشت تو گوشم، گفتم نامرداش؛ دومی رو از اولی قایم‌تر زد، دستمو کردم تو جیبم که برمو بیام چشام باز کردم دیدم مریض‌خونه روسام. حالا ما به همه گفتیم زدیم، شمام بگین زده، آره،خوبیت نداره. واردی که!»

...

خلاصه. ..قیصرررررر رر!

کجایی که شارینگهامت رو کشتند!