جعبه پيام

دون دیه‌گو دلاوگا

(۱۳۹۶/۱۱/۱۲ صبح ۰۳:۴۰)لوک مک گرگور نوشته شده:

اگر از مردم بپرسید که آیا آلکساندر دوما را می شناسند یا نه، احتمالا نه نخواهند گفت ... لاله سیاه یکی از آثار اوست که در طول تاریخ سینما تنها چند اقتباس گمنام از روی آن عرضه شده است ... .

سپاس "لوک مک گرگور" گرامی برای این پُستِ خوب. واقعاً هم جای تعجب دارد که از روی این داستانِ الکساندر دوما، اقتباس سینماییِ معروفی نداشته‌ایم. آن لاله‌ی سیاه (1964) هم که آلن دلون بازی کرده، همانطور که فرمودید، صرفاً دارای یک تشابه اسمی با اثر دوماـست و به کلی داستان دیگری دارد.

لاله ی سیاه

ولی یک انیمیشن سینماییِ متوسط (و نه عالی) در سال 1988 توسط کمپانی "بوربَنک" استرالیا از روی داستانِ "لاله‌ی سیاهِ" الکساندر دوما ساخته شده که تقریباً به خط روایی داستان، وفادار بوده است [نکـ IMDb]. در این فیلمِ کارتونی، شخصیت‌های "وان‌بیرل" (پرورش‌دهنده‌ی لاله‌ی سیاه)، "باکستل" (همسایه‌ی بد-دل)، "کورنلیوس دیوایت" (سیاستمدار نگون‌بخت)، "کراکه" (خدمتکار و پیکِ دیوایت)، "گریفوس" (زندان‌بان) و "رُزا" (دختر زندان‌بان) به مانندِ داستان اصلی وجود دارند؛ ولی در عوض از "جان دیوایت" (برادر کورنلیوس) و "پرنس اورانژ" (حکمران هلند) و "رالف" (پسر جوانی که به رُزا در راهِ هارلم کمک می‌کند) و "وان هری‌سن" (سرپرست گُلکارها) نشانی نمی‌بینیم. همین‌طور به مقتضای داستان‌گویی برای کودکان، یک گربه (در خانه‌ی باکستل) و دو موشِ چاق و لاغر (در خانه‌ی وان‌بیرل) به داستان افزوده شده‌اند!

پوستر انیمیشن لاله ی سیاه (1988)

ملاقات‌های پنهانیِ "وان‌بیرل" با "رُزا" در زندان و مراقبت‌ از پیازهای سه‌گانه‌ی لاله‌ی سیاه [که در نهایت، یکی از سه‌تا به ثمر می‌رسد]؛ و نیز طرح دوستی‌ریختنِ "باکستل" با "گریفوس" و دزدیدن لاله‌ی سیاه از اتاقِ "رُزا"؛ و پیدا شدنِ نامه‌ی "دیوایت" ــ که سند بی‌گناهی "وان‌بیرل" بوده است، عیناً مانندِ داستان اصلی در این کارتون مطرح می‌شود. ولی فصل نهاییِ داستان که صد-هزار سکه جایزه در جشن لاله‌ها (15 ماهِ مهِ 1673 در هارلم) نصیبِ "وان‌بیرل" و "رُزا" می‌شود با پیش‌درآمدی متفاوت به تصویر کشیده می‌شود.

بخش‌هایی از این فیلم کارتونی را انتخاب کرده‌ام و با موسیقیِ متن-اش که ساخته‌ی ویولونیست و آهنگساز نامدار استرالیایی "ویلفرد لِمان" (+) است در نماشا قرار داده‌ام.

عکس زیر: ویلفرد لِمان در سال 1963. عکس از آرشیو ABC

ویلفرد لمان

-----------------

تلخیص‌شده‌ی داستان لاله‌ی سیاه را 25 سال پیش خوانده بودم. این‌بار که به خانه‌ی پدری رفته بودم آن را در کتابخانه یافتم و از نو خواندم؛ در صفحه‌ی پایانی‌اش این جمله‌ی زیبا را دیدم که اکنون مفهوم-اش را بیشتر درمی‌یابم: «آنهایی که رنج زیادی کشیده‌اند، این حق را دارند که شاد باشند».

روی جلد کتاب لاله ی سیاه. اثر الکساندر دوما

کتاب لاله ی سیاه

حالت موضوع بندی \| حالت خطی داستان هایی که جایشان در سینما خالی است
نویسنده	پیام

جعبه پيام
» <مارک واتنی> رابرت عزیز و گرامی ... این بزرگواری و حسن نیت شماست. دوستان بسیاری هم در کافه، قبلا کارتون و سریال های زیادی رو قرار داده اند که جا داره ازشون تشکر کنم. » <مارک واتنی> دانلود کارتون جذاب " فردی مورچه سیاه " دوبله فارسی و کامل : https://cafeclassic5.ir/showthread.php?t...7#pid45437 » <Kathy Day> جناب اﻟﻜﺘﺮﻭﭘﻴﺎﻧﻴﺴﺖ از شما بسیار ممنونم... » <مارک واتنی> خواهش می کنم بتمن عزیز » <BATMAN> https://www.aparat.com/v/XI0kt » <BATMAN> https://www.doostihaa.com/post/tag/%D8%A...kanon-2021 » <BATMAN> https://www.aparat.com/v/pFib3 » <BATMAN> با تشکر از مارک واتنی عزیز/ نسخه های سینمایی بامزی هم منتشر شدن/ بامزی تو سوئد خیلی محبوبه، از گذشته تا به امروز ازین شخصیت انیمیشن تولید میشه » <مارک واتنی> ارادت شارینگهام عزیز » <شارینگهام> درود بر همه ی دوستان ، سپاس از مارک واتنی عزیز

پيام :