این پست را برای تقدیر از زحمات جناب کورت اشتاینر که سعی وافری در احیای دوران خوش کودکی دارند، قرار می دهم.

پیتر پن

مقدمه: این شخصیت توسط نویسندۀ اسکاتلندی سر جیمز ماتیو باری در سال 1902 در قطعه ای از رمان پرندۀ کوچک سپید ایجاد شد.بعداً این شخصیت در قالب شخصیت اصلی داستان کودکی که هیچ گاه بزرگ نمی شود، ارائه شد. باری پس از مجالست با فرزندان یکی از دوستانش و تجربۀ دوبارۀ حس و حال کودکی به این شخصیت رسید.

کشور: آمریکا

سال: 1953

مدت: 76 دقیقه

کارگردان: کلاید جرونیمی

شرکت والت دیزنی در سال 1953 به کارگردانی کلاید جرونیمی و ویلفرد جکسون و همیلتون لوسکه این داستان را در قالبی آمریکایی به تصویر کشید.

وندی دختربچه ای است که پا به بلوغ گذاشته امّا هنوز در حس و حال کودکی است و نمی خواهد موقعیّت جدید را بپذیرد. در رؤیایی همراه با دو برادر کهترش به دنبال پیتر پن به سرزمین Neverland که در آن هیچ گاه کودکی پایان نمی پذیرد، سفر می کند. در آنجا همۀ شخصیت های داستان های کودکانه جمعند. کاپیتان هوک و دزدان دریایی، پری های دریایی و آسمانی، سرخپوست ها و ... و کودکانی مانند وندی که در آرزوی حفظ کودکی اند. وندی در آنجا کم کم در موقعیت های گوناگونی که از بچه های کوچکتر حمایت می کند، با احساس مادری آشناتر می شود و به مرحله ای از زندگی که در آن قرار گرفته آشناتر می شود و با تجربیاتی بیشتر با آن پس از این رؤیا مواجه می گردد.

امّا نکته ای که برای من آموزنده بود و مرا بر آن داشت که این پست را قرار دهم، این است که گاهی برای مواجهۀ درست با موقعیّتی که در آن هستیم، سرک کشیدن به آرزوهای پاک کودکی می تواند راهگشا باشد و دوست گرامی جناب اشتاینر در این راستا کمک شایانی به این سایت و کلّ جامعۀ ایرانی نمودند.